Durf in het diepe te springen!

Ik schrijf ook mijn eigen songteksten. Na mijn dansvakopleiding deed ik auditie voor een theaterproject, om ook die kant verder te ontwikkelen. Tijdens de auditie vroegen ze: welke specialiteiten heb je nog meer naast dansen? Zonder twijfel zei ik: "Ik speel gitaar en schrijf mijn eigen songteksten."

De waarheid? Ik kon wat akkoorden tokkelen en had amper iets op papier gezet. Maar in mijn hoofd was er geen twijfel. Dit kan ik leren, hier kan ik in groeien. Toen ik het aan mijn ouders vertelde, keken ze me verbaasd aan. "Jij schrijft toch helemaal geen teksten? En laten we eerlijk zijn, Lin, je gitaarspel is niet van hoog niveau."

Niet veel later kreeg ik te horen dat ik was aangenomen. Niet omdat ik al perfect was, maar omdat ik durfde. Het ging niet om bluf, maar om lef. Ik durf in het diepe te springen. Ik durfde het aan om JA te zeggen.

Nu, jaren later, zou ik het misschien anders formuleren, maar dat vuurtje? Dat brandt nog steeds. Met één groot verschil: Ik spring nog steeds, maar niet meer roekeloos. Ik durf nog steeds, maar wel doordacht en goed voorbereid.

En mijn ouders? Die halen dit verhaal nog regelmatig aan als ik ze vertel over mijn volgende ‘grote dromen’. Met een grijns, natuurlijk. En precies die mindset – lef tonen én bewuste keuzes maken – probeer ik anderen ook mee te geven in mijn trainingen over persoonlijk leiderschap.

Durven springen, dat is de eerste stap. De rest leer je vaak onderweg wel.